Vele troeven
Volgens architectuurcriticus en designadviseur van de stad Kortrijk Marc Dubois heeft “het project vele troeven en is ontegensprekelijk een grote aanwinst in een stad die de hedendaagse architectuur hoog in haar vaandel draagt. Het eindresultaat is geen grijs compromis geworden maar een ontwerp waar een veelheid aan randvoorwaarden op een zeer oordeelkundige wijze bij elkaar werden gebracht. Een belangrijk aspect is dat op deze site verschillende beschermde gebouwen staan die geïntegreerd moesten worden in een nieuw ensemble. Juist deze goede integratie van het cultureel erfgoed binnen een nieuw ensemble is een sterk punt van het project. Het benadrukken van het historisch erfgoed en het elimineren van de niet waardevolle toevoegingen is een basisoptie.”
Binnenstedelijk park

In plaats van het terrein vol te bouwen met één volume, wordt de nieuwbouw opgedeeld in vijf volumes. Centraal in het project is een open publieke ruimte met een wijds gebaar naar de Leie en de Broeltorens. Deze open ruimte wordt omschreven als een “binnenstedelijk park“, uitgewerkt in samenwerking met BURO Groen van Koen Rygole.
“Het uitgangspunt voor de aanleg van het binnen gebied park is het tonen van de oude stadsomwalling in de nieuwe openbare ruimte. In het binnengebied is deels verzonken en omarmd door een lage muur als zitmogelijkheid waarmee op een subtiele wijze wordt verwezen naar de oude stadsmuur”, schrijft Dubois. “Het geheugen van de plek bepaalt immers dat alles binnen de stadsmuur verhard is, daarbuiten groen. Gelijktijdig geeft deze oplossing een antwoord op de vraag van de brandweer om dit binnengebied toegankelijk te houden voor interventies. Het combineren van een element uit een ver verleden met de veiligheidsvoorwaarden, dit is de essentie van een interessant ontwerp.”
“Bij de inplanting van de bomen hebben we er voor gezorgd dat enerzijds vanuit alle woonblokken het visueel contact met de torens behouden blijft, en anderzijds een filter tussen de gevels gecreëerd wordt. De circulatie rond de binnentuin wordt enerzijds gevormd door een stedelijke plint, ten westen van de oude stadsmuur. Deze wordt voorzien in belgische porfierkasseien met open voeg. Anderzijds krijgt het overige parkdeel een naturelle vormgeving met losse paden bepaald door logische looplijnen. Deze paden worden uitgevoerd in kasseien met onregelmatige vorm, met open voeg of grasvoeg.
Daarbij zorgt de inplanting van losse bomen voor het behoud van afstand en privacy tot en tussen de gevels. We bewaren afstand tussen de hoofdcirculatie en de gevels van de appartementen door enerzijds het inbrengen van lage beplanting, als groene spots in de kasseien. De overgang tussen de kasseien en de beplanting verloopt in gradient en wordt doelbewust niet duidelijk afgebakend. De verharding loopt verder tot aan de inkomzones van deappartementen en kan aansluiten op de residentiële omgeving ten oosten van het project. De brandweercirculatie of circulatie voor verhuiswagens overlappen de dagelijkse hoofdcirculatie voor bewoners.
De bestaande oeverrand van de Leie gaat naadloos over in de groenaanplant van de omgeving en het binnengebied. Deze ondoordringbare beplanting is een subtiele barrière die het binnengebied fysiek afsluit, maar met behoud van zichten en contact met de omgeving. ”
Genereus gebaar
Tussen het groen met bomen zijn er ook paden voorzien naar de publiek toegankelijke groenzone achter hotel Messeyne. Door de opsplitsing in drie volumes ontstaan verbindingen met deze eerder verborgen groenzone.
Volgens Dubois heeft architect Bart Lens goed gekeken naar de Kortrijkse binnenstad, naar de schitterende morfologie in en rond het Begijnhof. “Het kleine steegje tussen het Begijnhof en het Sint-Maartenskerkhof (pleintje) is een wonderlijke verbinding in de stedelijke ruimte. Met dit beeld in gedachten voorziet de nieuwbouw vanaf de Groeningestraat een doorsteek naar het nieuw binnengebied.”
Elke interessante inbreiding is meer dan gebouwen, zo besluit Dubois. “Het is de korrel, de juiste schaal van de nieuwe publieke ruimte waarmee iedereen in aanraking komt. De open ruimte in het plan Lens is een genereus gebaar. Anderzijds geven de architect samen met de ontwikkelaar een return naar de publieke ruimte van de stad op schaal van de omgeving. ”
Bron: http://cgconcept.be/