Het Wil­lem-Alexan­der­park in Leid­sche Rijn (Utrecht) is een bij­zon­der park omdat het park boven­op de tun­nel van de Rijks­weg A2 ligt, bij­zon­der van­we­ge de beplan­ting en bij­zon­der omdat het ont­werp met bewo­ners is gemaakt.
Het park ligt paral­lel aan het Amster­dam rijn­ka­naal en is aan­ge­legd op het dak van de A2-tun­nel. Het Wil­lem Alexan­der­park maakt deel uit van de land­schap­pe­lij­ke en eco­lo­gi­sche ver­bin­ding die het Amster­dam­se Rijn­ka­naal voor de stad Utrecht is. Het park neemt het the­ma trek­vo­gel­rou­te van de bestaan­de A2-vorm­ge­ving over door in te zet­ten op eco­lo­gi­sche ver­bon­den­heid in de noord-zuid rich­ting.
Gemeen­te Utrecht werkt in dit pro­ject samen met DS Land­schaps­ar­chi­tec­ten Amster­dam (ont­werp), van Wijk Nieu­we­gein (hoofd­aan­ne­mer) en Agter­berg BV De Bilt (onder­aan­ne­mer)
Tun­nel­dak
De basis van het ont­werp van DS Land­schaps­ar­chi­tec­ten is een pad dat als een dijk boven­op de tun­nel ligt. Het park ligt onge­veer 9 meter hoog, heeft een leng­te van onge­veer 1 kilo­me­ter en is onge­veer 40 tot 80 meter breed. Het opper­vlak van het park is onge­veer 80.000 m². Dit zijn onge­veer 10 voet­bal­vel­den. Het hoofd­pad ligt nog meer dan 1 m hoger en biedt prach­ti­ge ver­ge­zich­ten. Het ver­hoog­de pad ligt op piep­schuim. Dit zorgt voor min­der gewicht op de tun­nel.
Door­dat dit park op een tun­nel­dak ligt zijn er ver­schil­len­de voor­zie­nin­gen om het park opti­maal beheers­baar te hou­den. De water­voor­zie­ning van het park wordt gere­geld door een uit­ge­breid drai­na­ge­sys­teem, zand­sleu­ven in het bodem­pro­fiel en een toe­voe­ging van spe­ci­a­le vocht­bin­den­de com­po­nen­ten in het grond­pak­ket. Het grond­pro­fiel werkt als een duur­zaam zelf­re­gu­le­rend vocht­sys­teem.
Veel ambi­ties
Het park is gele­gen tus­sen twee Nieuw­bouw­wij­ken Hoge wei­de en Leeu­westeyn – Noord, en sluit in noor­den aan op het Leid­sche Rijn­cen­trum het twee­de win­kel­hart van Utrecht.
Ondanks de beperk­te ruim­te van het park, bezit het park veel ambi­ties. In het park komen ver­schil­len­de belan­gen zoals: sport, spel, recre­a­tie, bele­ving, par­ti­ci­pa­tie, cul­tuur, rust en eco­lo­gie te samen.
In de leng­te­rich­ting is het park in twee zones ver­deeld. De voor de mens inten­sie­ve te gebrui­ken gras­vel­den met diver­se beheers­vor­men. Ver­sus de door natuur te gebrui­ken paars­bloei­en­de hees­ter- en vas­te plan­ten­bor­der van enorm for­maat. Over onge­veer een kilo­me­ter leng­te zijn maar liefst 135.000 vas­te plan­ten geplant. Dit deel van het park heeft een hoge natuur­waar­de en fun­geert daar­om als rust­plek bin­nen het park. Voor­al het huis­ves­ten van vlin­ders, bij­en en vogels staan in een hoog vaan­del.
Ruim­te voor ont­moe­ting
In dwars­rich­ting is het park opde­ling in vijf ver­schil­len­de the­ma­vel­den, zodat er een divers sca­la aan park­ac­ti­vi­tei­ten moge­lijk is in het park. Van noord naar zuid telt het park onder ande­re pick­nick­vel­den, een acti­vi­tei­ten­ter­rein, sport­vel­den, bloem­rij­ke hooi­lan­den en een buurt­tuin met fruit­bo­men.
Voor de spor­ten­de kin­de­ren zijn er 3 sport­vel­den. Langs deze vel­den en in het noor­de­lijk deel komen ban­ken en een klei­ne tri­bu­ne. In het Pluk- en Eet­ge­deel­te zijn moes­tui­nen waar ieder­een bij mag.
Bron: cgconcept.be