Onder­zoe­kers aan de Ugent heb­ben ‘pra­ten­de plan­ten’ ont­wik­keld die zelf aan­ge­ven wan­neer er in hun groei iets fout gaat of hoe­veel water ze pre­cies wil­len krij­gen.
De Ugent pre­sen­teert de inno­va­tie komen­de week op de Gent­se Flo­ra­li­ën. De ‘spea­king plants’ van de uni­ver­si­teit zijn uit­ge­rust met ver­schil­len­de sen­so­ren op de bla­de­ren en sten­gels.
“We meten onder meer de groei en sap­stroom, maar luis­te­ren ook naar het geklik in de sten­gel als de water­ko­lom breekt – een teken van stress”, zegt pro­fes­sor Kathy Step­pe van de vak­groep Toe­ge­pas­te Eco­lo­gie en Mili­eu­bi­o­lo­gie. “Daar­door kun­nen we net zoveel water geven als de plant heeft ver­dampt. Zo ver­mij­den we ver­spil­ling. En als we mer­ken dat de plant stress heeft, zoe­ken we de oor­zaak.”
Gege­vens com­bi­ne­ren
Der­ge­lij­ke sen­so­ren bestaan al lan­ger, stelt Step­pe. Maar vol­gens de pro­fes­sor is de Ugent een voor­lo­per als het gaat om de com­bi­na­tie met com­pu­ter­mo­del­len.
“Dat een plant op een bepaal­de dag min­der groeit of zelfs krimpt, zegt op zich­zelf niet zoveel”, stelt ze. “Onze model­len bren­gen die meet­ge­ge­vens samen met een hele reeks ande­re gege­vens, zodat we kun­nen kij­ken of er echt een pro­bleem is – en of een ster­ke­re krimp van het blad of de sten­gel bij­voor­beeld niet het gevolg is van een zeer zon­ni­ge dag.”
Voor­lo­pig werkt het model allen nog beslis­sings­on­der­steu­nend, maar vol­gens Step­pe kun­nen de plan­ten bin­nen­kort recht­streeks de com­pu­ter­sys­te­men van hun ser­re aan­stu­ren. Zo kun­nen ze zelf bepa­len wat bij­voor­beeld de raamstand of de sterk­te van de belich­ting moet zijn.
Bron: duurzaambedrijfsleven.nl