Anna Yudina is auteur van het boek ‘The Green City’ dat medio mei in een Nederlandse vertaling verschijnt bij uitgeverij TERRA.
‘De Groene Stad verkent nieuwe ontwerpoplossingen, architectonische vormen en ruimtelijke visies van architecten en stadsontwikkelaars die de intelligentie, schoonheid en gulheid van de natuur tot bondgenoot maken’.
Het is een citaat van Anna Yudina, schrijfster van The Green City, haar nieuwste boek dat in mei in Nederlandse vertaling verschijnt. Het boek gaat in op de versmelting van natuur en architectuur. En over hoe natuur meer ruimte kan krijgen in onze steden. Er worden prachtige projecten beschreven. De foto’s zijn adembenemend. Een goede aanleiding voor een interview met de schrijfster die tegenwoordig in Parijs woont.
Voor wie is De Groene Stad geschreven?
Voor architecten, stedenbouwkundigen, lokale politici, beleidsmakers en nieuwsgierige, vooruitstrevende burgers. En niet te vergeten voor de landschapsarchitecten en andere professionals in het groen. Zij moeten de groene stad helpen vormgeven en realiseren.
U spreekt van stedelijke natuur…
Over een aantal jaren woont 75% van de wereldbevolking in steden. En laten we eerlijk zijn: steden hebben erg veel voordelen. ‘Terug naar de natuur’ is een romantisch begrip waar veel mensen voor terugdeinzen. En dat begrijp ik. We moeten af van het idee dat ‘stad’ en ‘natuur’ onverenigbaar zijn. We kunnen natuurlijk geen groot bos aanleggen in de stad, maar we hoeven ons ook niet neer te leggen bij een ongezonde woonomgeving. Ook hoeven we niet volledig afgesneden te worden van de natuur. We moeten afstappen van het denken in tegenstellingen als ‘natuur en stad zijn nou eenmaal onverenigbaar’. De uitdaging is om open-minded op zoek te gaan naar een systematische, intelligente manier om ‘groen’ en ‘rood’ te combineren. Dat bedoel ik met het realiseren van stedelijke natuur. En dát het kan illustreer ik met mijn boek! Daar staan goede voorbeelden in.
We moeten anders naar steden leren kijken?
Inderdaad. Er moet een ommezwaai in het denken komen, grote veranderingen gaan nu eenmaal niet vanzelf. Communicatie speelt daarbij een onmisbare rol. Je moet kennis delen, toegankelijk maken. Mensen moeten zicht krijgen op ‘the bigger picture’, de mogelijkheden gaan zien. En gaan nadenken over hoe ‘vergroening’ hun dagelijkse leven positief kan beïnvloeden.
Welke steden zijn al ver?
De eerste die me te binnen schiet is Kopenhagen. Daar hebben ze voor de komende twintig jaar ongeveer 300 projecten gepland die allemaal zijn gericht op het beperken van de gevolgen van klimaatverandering. Bij de beoordeling van de projecten speelt het criterium ‘nature based solutions’ een belangrijke rol. Ook hun plan om een netwerk van fiets- en wandelpaden aan te leggen is fascinerend. Het heet The Green Bike Network en fietsers en wandelaars hoeven de weg niet langer te delen met auto’s. Dat is goed voor de veiligheid en de gezondheid. In Kopenhagen kiezen maar liefst 675.000 mensen regelmatig de fiets.
Welke steden vallen nog meer op?
Je overvalt me. OK, in willekeurige volgorde een paar voorbeelden. In Parijs mogen burgers stukjes groen zelf inrichten. De stad stelt budgetten beschikbaar die door de bewoners kunnen worden ingezet voor de verbetering van hun leefomgeving. Dat kan ook worden ingezet voor vergroening. Ook in Seoul vind je aansprekende projecten. In het kader van het Cheongyecheon River Restoration project worden niet langer gebruikte snelwegen omgetoverd in fraaie parken en meer recent de Seoul Skygarden. Op die manier wordt groen ‘ingeweven’ in de stad. Deze projecten komen voort uit een goed doordachte visie op hoe je natuur en stad kunt verbinden. In Taiwan wordt in de zeer vervuilde stad Taichung op de plaats van een voormalig vliegveld het Jade Eco Park aangelegd. Het is meer dan 70 ha. groot en zit vol met natuurlijke klimaatbeheersingssystemen en luchtzuiveringsinstallaties. Erg mooi vind vind ik ook ‘The Low Line’ in New York, een project om in een oude ondergrondse tramremise een park aan te leggen. Een park onder de grond in een van de dichtst bevolkte delen van de stad: het is uniek in de wereld!
Wat zijn belemmeringen voor het realiseren van een Groene Stad?
Dat verschilt van stad tot stad. De voornaamste is denk ik toch het gebrek aan een gedeelde visie, aan kennis, verbeeldingskracht en middelen. Men realiseert zich onvoldoende dat we bij een groeiende bevolking toe moeten naar een ‘stedelijke transformatie’, naar een herwaardering van de rol van groen. Vergroening is geen decoratie of een trend. Het is een absolute voorwaarde voor de realisatie van leefbare steden.
U kent Nederland?
Ik ben er een aantal keren geweest en voelde me iedere keer geïnspireerd. In juni a.s. bezoek ik het WeMakeThe.City-festival in Amsterdam. Het thema is ‘Verbindende architectuur’. Het gaat over de rol die ontwerpen kunnen spelen bij het doorbreken van de eenzaamheid van mensen. Ongetwijfeld komt groen daarbij ook aan bod. Bekend is dat stadsparken en – plantsoenen natuurlijke ontmoetingsplaatsen zijn voor mensen. Een groene stad is een vriendelijke, leefbare stad!
Het boek is onder andere te bestellen via https://www.bol.com/nl/p/de-groene-stad/9200000085082466/.