Ver­slag: Brit­se land­schaps­ar­chi­tec­ten bezoe­ken Neder­land

De Groe­ne Stad op stap met Brit­ten in Rot­ter­dam
 
Van woens­dag 22 okto­ber t/m vrij­dag 24 okto­ber ver­bleef een dele­ga­tie Brit­se land­schaps­ar­chi­tec­ten in Neder­land. Deze inter­na­ti­o­na­le tuin­mis­sie was een ini­ti­a­tief van de Neder­land­se ambas­sa­de in Lon­den. Door mede­wer­kers van de ambas­sa­de was een inten­sief , drie­daags pro­gram­ma opge­steld, waar­bij onder ande­re een aan­tal  inno­va­tie­ve Neder­land­se boom­kwe­ke­rij­en wer­den bezocht. De don­der­dag stond vol­le­dig in het teken van bij­zon­de­re groen­pro­jec­ten in Rot­ter­dam. De Groe­ne Stad mocht aan­schui­ven in de bus naar Rot­ter­dam, waar Eve­li­ne Brons­dijk – coör­di­na­tor ‘duur­za­me stad’ van de gemeen­te Rot­ter­dam – ons in rap tem­po langs alle mooie, groe­ne plek­ken van de Maas­stad zou lei­den.
De eer­ste loca­tie van de dag was het water­plein in de Ben­them­straat. Dit plein, dat in samen­wer­king met buurt­be­wo­ners en omlig­gen­de bedrij­ven is ont­wor­pen, is bedoeld om over­tol­lig water op te van­gen bij hevi­ge regen­bui­en. Wan­neer het in kor­te tijd hard en veel regent, stroomt het plein lang­zaam vol, waar­na het in klei­ne hoe­veel­he­den water afstaat aan het riool. Een water­plein is zodoen­de een pri­ma manier om de rio­len – die het zwaar heb­ben tij­dens extreem weer- te ont­zien.
De vol­gen­de stop was de nabij­ge­le­gen DakAk­ker op de Schie­ka­de. Een plek waar – terecht- al veel en vaak over geschre­ven is. Dak­boer Wou­ter Bau­man, mili­eu­kun­di­ge van het Rot­ter­dams Mili­eu­cen­trum en van­af de start in 2012 bij het pro­ject betrok­ken, kon ons alles ver­tel­len over dit groot­ste (1000 m²) oogst­ba­re dak van Euro­pa. De DakAk­ker een van de deel­pro­jec­ten van De Luchtsin­gel, een stads­ini­ti­a­tief waar­bij nieu­we Rot­ter­dam­se onder­ne­mers en bewo­ners geën­thou­si­as­meerd wor­den om bij te dra­gen aan de ont­wik­ke­ling van de buurt rond­om het Hof­plein. Een gebied dat lan­ge tijd werd gedo­mi­neerd door ver­waar­loos­de bui­ten­ruim­te en groot­scha­li­ge leeg­stand.

DakAk­ker en Dak­park Rot­ter­dam

Op de DakAk­ker wor­den groen­te, fruit, krui­den en eet­ba­re bloe­men geteeld. Ook wor­den er op het dak bij­en gehou­den. De geoog­ste pro­duc­ten wor­den – naast aan de men­sen die wer­ken in het onder­ge­le­gen kan­toor­pand ‘Het Schie­block’- voor­al ver­kocht aan chefs van omlig­gen­de res­tau­rants. Wou­ter ver­telt dat voor­al de eet­ba­re bloe­men – gebaat bij een niet al te lan­ge reis tus­sen oogst en bord–  in trek zijn bij de top­chefs. Daar­naast zijn heden­daag­se koks steeds meer geïn­te­res­seerd in het ver­haal ach­ter het pro­duct. Boven­dien vin­den ze het leuk om hun klan­ten te kun­nen ver­tel­len dat het biet­je dat op hun bord ligt, nog geen hon­derd meter ver­der­op gekweekt is.
Een kor­te bus­rit later, stap­ten we uit bij Dak­park Rot­ter­dam. Ook al een bij­zon­de­re plek, want het is een water­ke­ring, park, win­kel­cen­trum en par­keer­plaats in één. Het park is 1200 meter lang, 85 meter breed en 9 meter hoog en ligt boven­op een win­kel­cen­trum op een voor­ma­lig ran­geer­ter­rein in Rot­ter­dam West. Wan­neer je over het park heen loopt, heb je een prach­tig uit­zicht over het haven­ge­bied.

In de buurt­tuin kun­nen buurt­be­wo­ners samen stads­tui­nie­ren staan zelfs eind okto­ber de bloe­men nog vol­op in bloei.

Rik de Nooi­j­er, land­schaps­ont­wer­per bij de gemeen­te Rot­ter­dam, ver­telt dat het lang geduurd heeft voor­dat het park daad­wer­ke­lijk van de teken­ta­fel kwam. De ver­schil­len­de func­ties die het park zou krij­gen zorg­den voor veel ver­schil­len­de belan­gen, wat het besluit­vor­mings­pro­ces flink ver­traag­de. De peri­o­de van ont­werp tot ope­ning van het park besloeg maar liefst vijf­tien jaar. Het park bestaat uit een gro­te open­ba­re Medi­ter­ra­ne tuin, een speel­tuin en een buurt­tuin waar buurt­be­wo­ners samen kun­nen stads­tui­nie­ren en waar zelfs eind okto­ber de bloe­men nog vol­op in bloei staan.

 Wes­ter­ka­de en Leu­ve­hoofd

Ten slot­te werd het smal­le park langs de Wes­ter­ka­de en het Leu­ve­hoofd bezocht – ont­wor­pen door Piet Oudolf- dat langs de rivier de Maas tus­sen de Eras­mus­brug en de Euro­mast loopt. Waar nu het park ligt, lagen vroe­ger lou­ter steen en par­keer­plaat­sen. Doel van het nieuw ont­wor­pen park is om de Rot­ter­dam­mers, die voor­heen met hun rug naar de rivier toe­leef­den, meer naar de rivier te trek­ken.
Al met al een mooie dag in Rot­ter­dam, waar­bij we opnieuw wer­den gesterkt in de gedach­te dat er in Rot­ter­dam op duur­zaam­heids- en groen­ge­bied veel inte­res­san­te din­gen gebeu­ren.