Den Haag mag gerust een ‘groe­ne gemeen­te’ wor­den genoemd, maar dat geldt niet voor de hele stad. Gro­te delen van de bin­nen­stad kun­nen best nog wel wat groen gebrui­ken en steeds meer groe­pen bewo­ners span­nen zich daar­voor in. Zo ken­nen we in Den Haag Buurt­na­tuur, een orga­ni­sa­tie die natuur in de buurt op klei­ne en op gro­te schaal ver­ster­ken. Dat doet men ‘door de aan­leg van gevel­tui­nen, groe­ne daken, mus­sen­go­ten, eet­baar groen, nest­kas­ten, bij­en­rou­tes, groe­ne gevels etc. De ene per­soon heeft tijd, de ander ken­nis en de vol­gen­de ruim­te voor groen. Door deze bij elkaar te bren­gen ont­staat op den duur een groe­ne wijk. Buurt­na­tuur focust zich in eer­ste instan­tie op het Oude Cen­trum’.
De Groe­ne Rou­te is een van de ini­ti­a­tie­ven in het kader van Buurt­na­tuur. Het komt neer op een wan­del­rou­te langs ‘vro­lij­ke voor­tuin­tjes, beplan­te boom­spie­gels en begroei­de voor­ge­vels’, van­af de Houtzagerssingel/Buitenom.uitenom tot aan het Haag­se Bos:
Houtzagerssingel/Buitenom — Om en Bij/Zuidwal — Hoofts­ka­de — Groenewegje/Zuidwal — Bier­ka­de — Boomsluiterskade/Uilebomen — Zwar­te weg/ Oran­je­bui­ten­sin­gel, uit­ko­mend bij het Haag­se Bos. Men wan­delt langs aller­lei plek­ken waar, al dan niet spon­taan, ste­de­lijk groen zich laat zien. Boom­spie­gels – dat zijn de paar vier­kan­te meters grond rond­om een boom – kade­mu­ren waar wil­de plan­ten zich door­heen bre­ken (steen­breek!) — op aller­lei plek­ken vin­den de deel­ne­mers aan de Groe­ne Rou­te iets van hun gading. Waar moge­lijk en nodig wordt gepro­beerd in samen­wer­king met de gemeen­te voor de spon­taan gegroei­de varens en ande­re plan­ten een duur­za­me plek te vin­den, bij­voor­beeld in de Heem­tuin.