Buurt- en woonbootbewoners in Amsterdam willen groen talud zelf beheren

Zelfbeheer van het groene talud stelt buurt- en woonbootbewoners voor een flinke organisatorische uitdaging, dat is de conclusie van het onderzoek naar de mogelijkheden voor zelfbeheer langs de Nieuwe Vaart in Amsterdam. Acht studenten zochten in een periode van twee jaar antwoorden op de vragen rond zelfbeheer in een project van de Wetenschapswinkel van Wageningen UR.
 De vereniging Nieuwe Vaart nam het initiatief voor dit onderzoek vanuit frustratie over de gemeentelijke plannen voor het realiseren van een Eilandenboulevard. De gemeente heeft goed geluisterd naar het protest van de (woonboot)bewoners en heeft aangegeven dat het groene talud en het zelfbeheer behouden worden bij de herinrichting van het Kattenburgerplein, de Kattenburgergracht, de Oostenburgergracht en de Wittenburgergracht.
Groene kades met woonboten
Hoe kan zelfbeheer van het talud als ‘onderdeel’ van de openbare ruimte langs de Nieuwe Vaart in Amsterdam, een succes worden? Wat is de bijdrage aan de beleving van de stad? Wat vraagt dat van gemeente en woonbootbewoners? En wat biedt het verleden van zelfbeheer aan inzichten? De verschillende studentenonderzoeken laten zien dat groene kades met aanliggende woonboten schaars zijn in Amsterdam. Ook worden ze in hun huidige staat door bewoners en voorbijgangers gewaardeerd. Het advies van de studenten is het zelfbeheer op straatniveau te organiseren.
Openbare ruimte
Informeren, communiceren, vormgeving en materiaalkeuze blijken van doorslaggevende invloed te zijn op het beleven van een plek als onderdeel van de openbare ruimte. Verder blijkt dat het idee van een ecologische invulling van het talud kan bijdragen van het behoud van het draagvlak voor een talud in eigen beheer en gebruik bij de woonbootbewoners.
Zelfbeheer van openbare ruimte
Zelfbeheer op straatniveau (800 meter kade) stelt de zelfbeheerders voor een flinke organisatorische uitdaging. Een oplossing als een wallekantovereenkomst, geopperd in een oriënterend gesprek met Stadsdeel West, ligt dan meer voor de hand. Echter zelfbeheer op individuele basis gaat voorbij aan de belofte van collectief zelfbeheer voor het vergroten van het zelf organiserende vermogen van buurten. Bij individuele zelfbeheercontracten als een wallekantovereenkomst wordt dat geheel afhankelijk van het informele circuit tussen actieve bewoners. Zelfbeheer in georganiseerd verband is misschien geen speerpunt in de discussie over de herprofilering het kan wel een manier zijn om van onderop mensen in- en tussen de buurten met elkaar te verbinden.
bron: Wageningen UR